شما هم برای داشتن لبخندی زیبا از ارتودنسی نامرئی کمک گرفته اید؟ اما بین دندان ها و الاینرها فاصله وجود دارد؟ این یعنی دندان ها طبق برنامه درمان حرکت نمی کنند و به عبارت دیگر، درمان با ارتودنسی نامرئی با شکست مواجه شده است. خب، دلیل این شکست چیست؟ چه کاری برای اصلاح آن انجام دهیم؟ یا اصلا چه کنیم که کار به اینجا نکشد؟

بی نتیجه ماندن استفاده از الاینرهای شفاف می تواند تاثیر مخربی بر روحیه فرد داشته باشد. اما نگران نباشید؛ با شناخت دلایل شکست و جلوگیری از رخداد دوباره آن، می توان درمان را با برنامه پیش برد. قبل از مراجعه به دکتر ارتودنسی مطالب زیر را مطالعه نموده و با اطلاعات بیشتری به مطب مراجعه نمایید.

اگرچه ارتودنسی نامرئی می تواند طیف گسترده ای از مشکلات فکی و دندانی را برطرف کند، اما متأسفانه گاهی نیرو و توانایی مشابه ارتودنسی سیمی را برای حرکت دادن دندان ها ندارد. وقتی شرایط و مشکلات دندانی بسیار پیچیده و بحرانی باشند، ممکن است به روش های قدیمی مانند بریس یا ارتودنسی فلزی نیاز داشته باشید. موارد زیر نمونه هایی از مشکلاتی است که اینویزیلاین قادر به تصحیح آنها نیست.

شکل دندان: در دندان های کوتاه، گرد یا ناهموار ممکن است الاینرها به خوبی به سطح دندان ها نچسبند و نتوانند نیروی لازم را به آن ها وارد کنند.

موقعیت دندان: هنگامی که در دهان شما شلوغی بیش از حد وجود دارد، دندان شما شاید بچرخد. اگر دندان ها بیش از ۲۰ درجه چرخانده شوند، اینویزیلاین نمی تواند آنها را به تراز مناسب تغییر دهد.

شکاف بزرگ بین دندان ها: اگر یک یا چند فاصله بزرگ بین دندان های خود دارید، ارتودنسی نامرئی می تواند تنها تا ۶ میلی متر از هر دندان بالا یا پایین را ببندد.

اینتروژن و اکستروژن: ارتودنسی هایی مانند ارتودنسی سیمی می توانند موقعیت دندان ها را بالا و پایین ببرند. این در مورد اینویزیلاین که از نظر حرکت دندان های به جلو و عقب محدود است، صدق نمی کند.

کارهای قبلی دندانپزشکی: کارهای قبلی دندانپزشکی مانند بریج یا پل دندان می تواند مانع از استفاده ارتودنسی نامرئی شود.

بیشتر بخوانید : ارتودنسی متحرک